Het is Pinksteren, dus ik start de dag in een lage versnelling. Na de croissant en de thee sta ik lekker even in het zonnetje achter het glas naar buiten te mijmeren. De blik op de voortuin. Ineens schiet in de geest van Pinksteren een duif de tuin in en begint zo links en rechts aan wat takjes te plukken. Je ziet hem denken; oh, die zit wel erg vast, en deze is gewoon te zwaar. Deze dan, nee te dun. Yep, deze is geschikt.

Met gezwinde spoed vliegt hij een grote boom aan de overkant van de straat in. Is hij nou een nest aan het bouwen? Lijkt er wel op. Is dat niet rijkelijk laat? In mei leggen alle volgens een ei, behalve de koekoek en de griet (griet? opgezocht, is de grutto) leggen in de meimaand niet. Maar dit is een duif. Het is wel een jonge duif dus misschien nog niet helemaal op de hoogte van het broedseizoen. Het spreekwoord zegt hem waarschijnlijk niets, en maar goed ook want dat klopt niet helemaal. Zoef, daar schiet hij weer de tuin in naar het volgende takje. Ik blijf roerloos staan want ik wil zijn werk niet verstoren. Ik heb de tijd en het gaat toch regenen. Zo vliegt hij in een paar minuten een heel nest bij elkaar.

Eens even kijken of ik mevrouw duif ook ergens rond zie scharrelen. Ja hoor, ze zit lekker in de boom bij het nest in aanbouw. Waarschijnlijk aanwijzingen te geven hoe manlief de fundering, de muren en de slaapkamer op moet bouwen. Over een paar weken zal het roekoe roekoe dan wel weer te horen zijn en wat kleine duifjes door de dakgoot gaan rommelen. Klein geluk, mooi in deze tijd.

Maak jouw eigen website met JouwWeb