Onze kinderen hebben katten in huis. Katten kunnen best wel een paar dagen zonder baasje als er regelmatig even naar omgekeken wordt, maar niet als het baasje een paar weken op vakantie gaat. In het verleden hebben we zelf ook katten gehad maar uiteindelijk waren de levens op, en daarna vonden we het wel oké, temeer omdat mijn vrouw allergisch is voor katten. “Maar” zeiden mijn kinderen; “daar kun je overheen groeien, probeer het maar eens uit”. Ja natuurlijk denk ik, altijd handig een extra kattenopvangadres in vakantietijd. Dus hebben we momenteel een zwarte kat in huis.

Een paar weken geleden was de test. De kat werd gebracht in een bench waar je normaal gesproken een herdershond mee naar de dierenarts brengt. Tja, was de reactie, we krijgen ze echt niet in een kleinere. Ze zet dan alle vier de pootjes uit en hoe we ook trekken en duwen, dat gaat niet lukken.
Een paar kattenogen kijken schichtig onze kamer in maar na een paar uur komt er beweging in de bench. Ze zet een paar stappen de kamer in en duikt dan onder de bank om er de eerste uren niet meer onder uit te komen. Pas de volgende dag krijgen we de eerste miauw te horen, daarna vindt ze haar draai. En, mijn vrouw is blijkbaar over haar allergie gegroeid; test geslaagd.

Toen het baasje op vakantie ging werd de kat weer gebracht. Maar nu was ze gelijk op haar gemak. Eerst natuurlijk overal even snuffelen om dan pontificaal op een plekje naast het kussen in de vensterbank te gaan zitten. Lekker naar buiten kijken, kan ze thuis niet. Ik ben om praktische reden geen liefhebber meer van huisdieren maar ach, een paar weken overleef ik wel en eerlijk gezegd; het heeft wel wat.