Je bent 18 en je wilt wat. In mijn geval was dat meedoen met een beginnend rock bandje. De vraag was nog wel of het rock zou worden, hard rock of heel hard rock. Mijn vriend roerde de trom in een kerkkoor dus die ging drummen en ik zelf had trompet gespeeld in een jeugdfanfare dus ik zou gaan bassen. Dat was bedacht door onze solo gitarist en dat was toen de enige met verstand van muziek.

De gitaar en versterker werden aangeschaft, geluidsbox gebouwd, schuur uitgeruimd, podium in elkaar gezet en niet te vergeten een oliekachel aangesloten. Muzikanten horen er warmpjes bij te zitten, toch. Ook moest er nog een naam verzonnen worden. 10Cc bestond al dus wij vonden Gallon wel wat, ambitie moet je hebben nietwaar.

Na een tijdje vonden we toch het geluid, lees herrie, wel wat magertjes dus werd er wat meer watt naar binnen gesleept. Een dubbele basbox, wat meer power voor de solo gitarist en een zanginstallatie. En bij een zanginstallatie hoorde ook een zangeres en daarover waren we het eens. Onze sologitarist kon een vlammende solo op de planken neerzetten, zingen was niet zijn sterkste kant dus gingen we op zoek naar een zangeres met uitstraling en als ze kon zingen was dat mooi meegenomen. Na enige audities hadden we onze keuze gemaakt en transformeerde we van een boy band naar een volwaardige rock formatie.

Maar hoe we ook ons best deden, verder dan het boe geroep van de koeien achter onze oefenruimte kwamen we niet en de vaste supporters bestonden uit onze vriendinnen. Uiteindelijk waren een groots opgezette verjaardag in onze eigen oefenruimte en een eenmalig optreden bij het KUK uurtje in Lent de hoogtepunten van ons bestaan. Maar ach, je was 18 en ik heb de foto’s nog.