Links rijden in Ierland went maar je hebt er toch wel een paar mijl voor nodig. En dan is het handig als van je huurauto het stuur rechts zit en je een automaat hebt. Natuurlijk bij ontvangst van de huurauto een filmpje gemaakt om elk deukje en krasje te vereeuwigen. Wat ook fijn is; alles is verzekerd tot in de puntjes. Het abonnement op de autonavigatie omzeilen we met een kabeltje via de telefoon. De andere chauffeur van dienst (zwager) was wat rapper en dus al op weg.

Geen punt, we rijden lekker veilig achter de lokale kentekens aan, nemen vol vertrouwen een linkse roundabout en geven keurig voorrang aan verkeer van rechts. Gewoon na-apen van de andere kentekens. Na 25 mijl de eerste test, geen lokale kentekens voor me, een roundabout en invoegen op de highway. Fluitje. Na 50 mijl van de highway af en het eerste landweggetje op. Lekker smal en heggetjes links en rechts. Een tegenligger, dus zo ver mogelijk naar links maar als we elkaar passeren is ie daar ineens; de gevreesde pothole. Gelukkig, geen klapband en zonder kleerscheuren komen we bij onze cottage aan waar onze zwager al staat te wachten.

De volgende dag weer op pad tot ik ineens een doffe bons hoor. Ik denk een fles water die omvalt  in de kofferbak, mijn vrouw denkt een dikke tak op de weg. Het blijft bij die ene bons en de auto geeft geen krimp. Tegen het einde van de dag loop ik nog even om de auto en zie een flink gat in de wielkast. Huh? Nee toch? We controleren onze beginopname en gelukkig, het gat zat er waarschijnlijk al. Toch nog even zweten bij het inleveren van de auto. Nice hollyday? Yes yes. Ok sir, everything is fine. By by huurautootje.