Na amper 2 jaar valt de stempas weer in de bus. De rollebollende partijen is het niet gelukt Nederland van het slot af te halen. Niet zo verwonderlijk want het slot had behoorlijk wat sterren en zelfs de meest doorgewinterde slotenspecialisten beten hun tanden er op stuk. Stemmen vind ik een recht waar je gebruik van moet maken, ook al ben je het niet eens met alle slotenspecialisten. Er zijn al te veel landen waar het stemrecht echt op slot zit en stembus een vies woord is.
Na de oproep van de gemeente mijzelf opgegeven als teller en na geaccepteerd te zijn de e-learning afgerond.

Als teller moet je er een beetje rekening mee houden dat de begintijd van het tellen wel vast staat maar de eindtijd niet. Het kan vriezen en het kan dooien en omdat alles 23x van links naar rechts en van onder naar boven doorgeakkerd wordt, ben je bij een verschilletje zo maar een uurtje verder.

Om stipt 21uur gaan de bussen open en start een geolied stemteam. Stapels even en oneven groeien en groeien om daarna weer gesorteerd te worden op partij. Helaas, bij een grote partij klopt het even niet en moet er herteld worden. De tijd kruipt verder en de eerste telefoons komen uit de zak. “Even appe dat het later wordt jongens”. Maar nog wat later moet ook de telling van de voorkeurskandidaten er nog aan geloven. De telefoons komen weer uit de zak. “Ja schat, kan er ook niets aan doen hoor, ja het regent nog wel even”. “Nee dommerd, zeker niet, had je de auto maar moeten pakken” horen we door de speaker. Gelukkig raken we de tel niet meer kwijt en geamuseerd breien we er even later een eind aan. Nu hopelijk wel voor vier jaar.