Er gaat bijna geen dag voorbij dat we in het nieuws zijn. Wij ouderen zijn totaal onverantwoord bezig. We sporten te weinig, eten te veel, lepelen te veel advocaat naar binnen, zitten te veel achter de geraniums en weigeren om onze veel te grote huizen te verlaten.

Over 10 jaar zijn we ook met veel te veel. We pikken dan zoveel zorg in dat het niet meer op te brengen is. De eigen bijdrage wordt onbetaalbaar en de helft van de medicijnen is nog maar mondjesmaat verkrijgbaar of op de bon. Help, worden we net als de wolf eerst verwelkomd, maar zijn we vervolgens met een te groot deel opeten van de welvaartskoek een probleem wat opgelost moet worden?

Als jongere oudere kijk ik met een schuin oog naar de oudere jongeren. Een aantal heeft “geluk gehad” dat ze in deze moeilijke tijd een eigen huis hebben kunnen kopen. Sommigen hebben “geluk gehad” dat de hypotheekrente bij de koop extreem laag was. En, sommigen hebben “geluk gehad” dat we als ouderen zo links en rechts bij konden springen met een jubelton.

Als jongere oudere hebben we ook woningnood meegemaakt, een hypotheekrente tussen de 10 en 14 procent en daalde de huizenprijzen in vijf jaar met 40 procent. Sommigen van ons konden alleen met de fiets op vakantie en sommigen van ons droegen de schoenen van de oudere broer of zus.
Een beetje minder ver reizen, niet drie maar één keer vliegen, wat minder uit eten en meer repareren in plaats van nieuw kopen help echt. Dan kunnen we over tien jaar genieten van de oude dag zonder ons zorgen te hoeven maken over de eigen bijdrage, de dagelijkse pufjes en komen we gezellig op bezoek in jullie ouderlijk huis. Ik verheug me er nu al op, en; klagen is deze maand verboden.